آرامگاه روحانی ابوالحسن خرقانی در شاهرود، در روستای آدرس مسجد توفیق مشهد قلعه‌تازه بسطام واقع شد‌ه‌است. مقبره روضه خوان ابوالحسن خرقانی در عصر معاصر تشکیل شده و نمای بیرونی آن با خشت لعاب‌دار فعالیت شد‌ه‌است. بر روی قبر این عارف اهل ایران سنگ مرمری حکاکی گردیده از اشعار خودش قراردارد. گرچه معماری بنای آرامگاه معمولی میباشد، ولی در قبل مسجدی در مجاورت آن بوده میباشد که گنبد مخروطی صورت، کاشی‌کاری و گچ‌بری‌های استادانه آن بسیار خوشگل بوده میباشد، اما متاسفانه فعلا جز محراب از آن چیزی باقی نمانده و برخلاف بقیه مساجد رو به غرب جای دارد. گفته میگردد که‌این مسجد در حین ایلخانیان تشکیل‌شده بود. در وصف روضه خوان اینگونه گفته شد‌ه‌است که دو شیر و یک مار به وسیله وی رام گردیده بودند و شیران کوله‌توشه هیزم او‌را حمل می‌کردند. برطبق رزرو مسجد توفیق مشهد این افسانه مجسمه‌ای که در بالای پله‌های ورودی از روضه خوان خرقانی ایجاد شده است نیز دارنده دو شیر نشسته در کنار وی میباشد.
گفته شد‌ه‌است که در راز خانقاه روحانی ابوالحسن خرقانی به خواست وی اینگونه نوشته‌گردیده بود «کسی که در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آن‌کس که به درگاه باری‌بزرگ به جان ارزد اما برخوان ابوالحسن به نان ارزد». این صحبت که در حدود هزار سال از ذکر آن می‌گذرد به مانند شعار دستمزد انسان امروز میباشد که به حریم مذهبی و آزادی‌های شخصی افراد احترام میگذارد و این علامت از آزاد اندیشی، عموم گرایی جهانی، حجم حیث انسانی و تامل والای عرفانی این روضه خوان تبارک منزلت میباشد.
روضه خوان ابوالحسن خرقانی شماره مسجد توفیق مشهد در سال ۳۵۱ یا این که ۳۵۲ هجری دیده به جهان گشود. وی که به مدرسه نرفته بود و درس نخوانده بود، قلبی فراهم اخذ حقایق از کائنات داشت و به مانند مولانا از دانش لَدُنّی منفعت‌مند بوده و به گفته‌ی حافظ "نگار اینجانب که به مدرسه نرفت و خط ننوشت/ به غمزه قضیه آموز صد معلم شد".
درباره روضه خوان خرقانی گفته‌اند که وی مغایر اکثر وقت ها عارفان گرانقدر، در سراسر قدمت از کسی مبلغی اخذ نکرد و امورات خانگاهش را از دسترنج خودش میگذراند. او که به مرید و روحانی اعتقادی نداشت، می‌بیان کرد "تعجب می کنم از این شاگردان که گویند ما به نزد معلم شویم و از مدرس بیاموزیم درحالی که شما می دانید خرقانی را هیچوقت استادی عدم وجود چو معلم اینجانب خدای تبارک بود."
حضرت روحانی ابوالحسن خرقانی دارنده خصوصیت‌های منحصر به فرد به شخصی بوده‌اند که در کمتر عارفی می‌قدرت روءیت کرد. ازجمله اینکه وی بسیار بی‌محابا کلام می‌گفته میباشد. در احادیث مسجد طالقانی مشهد آمده میباشد که یک شب معبود به روضه خوان اعلام کرد " ای ابوالحسن، خواهی هر آنچه از تو می دانم با خلق و خوی بیان‌کنم تا رفتار سنگسارت نمایند؟ روضه خوان جواب اعطا کرد" توشه الهی، خواهی آنچه از تو میدانم با خلق و خوی بیان کنم تا دیگر هیچکس سجودت نکند؟"
آرامگاه روحانی ابوالحسن خرقانی در شاهرود، در روستای آدرس مسجد توفیق مشهد قلعه‌تازه بسطام واقع شد‌ه‌است. مقبره روضه خوان ابوالحسن خرقانی در عصر معاصر تشکیل شده و نمای بیرونی آن با خشت لعاب‌دار فعالیت شد‌ه‌است. بر روی قبر این عارف اهل ایران سنگ مرمری حکاکی گردیده از اشعار خودش قراردارد. گرچه معماری بنای آرامگاه معمولی میباشد، ولی در قبل مسجدی در مجاورت آن بوده میباشد که گنبد مخروطی صورت، کاشی‌کاری و گچ‌بری‌های استادانه آن بسیار خوشگل بوده میباشد، اما متاسفانه فعلا جز محراب از آن چیزی باقی نمانده و برخلاف بقیه مساجد رو به غرب جای دارد. گفته میگردد که‌این مسجد در حین ایلخانیان تشکیل‌شده بود. در وصف روضه خوان اینگونه گفته شد‌ه‌است که دو شیر و یک مار به وسیله وی رام گردیده بودند و شیران کوله‌توشه هیزم او‌را حمل می‌کردند. برطبق رزرو مسجد توفیق مشهد این افسانه مجسمه‌ای که در بالای پله‌های ورودی از روضه خوان خرقانی ایجاد شده است نیز دارنده دو شیر نشسته در کنار وی میباشد.
گفته شد‌ه‌است که در راز خانقاه روحانی ابوالحسن خرقانی به خواست وی اینگونه نوشته‌گردیده بود «کسی که در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آن‌کس که به درگاه باری‌بزرگ به جان ارزد اما برخوان ابوالحسن به نان ارزد». این صحبت که در حدود هزار سال از ذکر آن می‌گذرد به مانند شعار دستمزد انسان امروز میباشد که به حریم مذهبی و آزادی‌های شخصی افراد احترام میگذارد و این علامت از آزاد اندیشی، عموم گرایی جهانی، حجم حیث انسانی و تامل والای عرفانی این روضه خوان تبارک منزلت میباشد.
روضه خوان ابوالحسن خرقانی شماره مسجد توفیق مشهد در سال ۳۵۱ یا این که ۳۵۲ هجری دیده به جهان گشود. وی که به مدرسه نرفته بود و درس نخوانده بود، قلبی فراهم اخذ حقایق از کائنات داشت و به مانند مولانا از دانش لَدُنّی منفعت‌مند بوده و به گفته‌ی حافظ "نگار اینجانب که به مدرسه نرفت و خط ننوشت/ به غمزه قضیه آموز صد معلم شد".
درباره روضه خوان خرقانی گفته‌اند که وی مغایر اکثر وقت ها عارفان گرانقدر، در سراسر قدمت از کسی مبلغی اخذ نکرد و امورات خانگاهش را از دسترنج خودش میگذراند. او که به مرید و روحانی اعتقادی نداشت، می‌بیان کرد "تعجب می کنم از این شاگردان که گویند ما به نزد معلم شویم و از مدرس بیاموزیم درحالی که شما می دانید خرقانی را هیچوقت استادی عدم وجود چو معلم اینجانب خدای تبارک بود."
حضرت روحانی ابوالحسن خرقانی دارنده خصوصیت‌های منحصر به فرد به شخصی بوده‌اند که در کمتر عارفی می‌قدرت روءیت کرد. ازجمله اینکه وی بسیار بی‌محابا کلام می‌گفته میباشد. در احادیث مسجد طالقانی مشهد آمده میباشد که یک شب معبود به روضه خوان اعلام کرد " ای ابوالحسن، خواهی هر آنچه از تو می دانم با خلق و خوی بیان‌کنم تا رفتار سنگسارت نمایند؟ روضه خوان جواب اعطا کرد" توشه الهی، خواهی آنچه از تو میدانم با خلق و خوی بیان کنم تا دیگر هیچکس سجودت نکند؟"
کتیبه سرداب بقعه هفت دختران تهران